Friday 4 December 2015

ΜΕΛΙΝΑ






Η Μελινα Μερκούρη 
ειναι λέει 
η προσωποποίηση της Ελλάδας.

Μιας Ελλάδας πληθωρικής, 
πομπωδους, φωνακλους. 
Με όμορφους ομους, 
μεθυσμένο γέλιο 
και ξεσκεπαστους γλουτούς. 

Αριστοκρατική, 
σαματατζου και ξανθιά.
Γελάει, μεθάει 
και μοιράζει στον αέρα φιλια.






ΑΝΑΤΡΟΠΗ







Ειμαστε η γενιά
Που πασχίζει να δει
Τον ταύρο να ξεσκίζει
Τον ταυρομαχο



ΠΡΟΟΔΟΣ






Απο την ψυχολογία της μάζας 
στο δίκαιο του όχλου, 
κι απ το δίκαιο του όχλου 
στην παράνοια της αιμοδιψούς αγέλης. 
Αυτο λοιπόν κύριοι 
εστι 
πρόοδος.



ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ







Καλοκαίρι ειναι
Η μυρωδιά του αντηλιακού
Μπερδεμένη με ιδρώτα,
Αλάτι και άμμο.
Παγωτό που λιώνει
Απ τα κοσμητικά επίθετα
Τα επιθετικά κοσμήματα
Που κρέμονται βαριεστημένα 
Απο τους λαιμούς 
παχύσαρκων κυριων.


ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ





Ποσό θα συνεχιστεί
Αυτο το πασαλλειμα
Τα τασάκια πάντα καθαρά
Και η πίστα ακόμα άδεια
Η καρδιά
Άδεια

Ποσό θα συνεχιστεί 
Αυτή η κοροϊδία 
Καλλιτέχνης και αφεντικό.
Κανένα ελαφρυντικό
Με πνιγεί η αηδία 
Σε βαθμό,
Κακουργήματος.



ΚΕΝΟ






Ειναι το χτες
Ειναι το αύριο
Μα ποτε το τώρα.
Ποτε η στιγμή.
Το λεπτό, το δευτερόλεπτο.

Μέτρησα τους αιώνες
Τα χρονια
Τους μήνες
Μα δεν υπολόγισα σωστά
Και βρέθηκα στο κενό

Ενα υπέρτατο 
Αόριστο 
Και τέλειο.
Κενό.



ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ





Διαβάζω
Για τις ζωές των άλλων
Τόσο πολυ
Που νιώθω να τους ξέρω
Γίναμε φίλοι
Μια φιλια σιωπηλή
Μονόδρομη
Και φαύλη.

Δεν έχω
Πια θάρρος 
να ζήσω τη δικιά μου
Ζωή.
Μονο διαβάζω.
Για τις ζωές των άλλων.